Suda arındırdım sözlerimi…
Sana durulanmış sözler söyleyeceğim…
Sana durulanmış sözler söyleyeceğim…
bir sonbahar esintisinde, tutunacak gücün kalmayıp düşeceksin; yazgı değişmez. ama vazgeçme hemen, tutunabildiğince dalına, değişimi yaşa; yaşamın tekdüzeliğinden kurtulduğunu hisset; renklerin farkına var; yeşil, sarı, kahverengi, kırmızı, mor… ve ardından süzülerek düş toprağa; yumuşacık ve sessizce; bir yaprak gibi…
Bugün Pazar, bugün uzun zamandır ilk kez ev dışına çıkabilen 65 yaş üstü yurttaşlarımıza ithafen okudum Nazım’ın bu şiirini…
Az kaldı dostlar, ışığı gördük, güneşin zaptı yakın
Olması gerektiği gibi olmadı her şey / Dört duvar arasında sığarmış hayat.
Bulutların dili olsa bize ne söyler Bu gelen afet midir, yoksa rahmet mi? Astrologlar iyi bir şey söyleyin Feleğin cevri bitmeyecek mi daha Zor bir triyad oldu Umutluyuz, önümüz bahar, yaz Tevfik ÖZLÜ, 1 Nisan 2020, Trabzon.
İnsanlar evde kaldılar, Dünyayı tamamen iyileştirdiler.
Erkek, kadındandır / Yarımız kadındır…
Düşen yapraklara takılsa ruhumuz
Sessizliği dinlesek…