Olmaya Devlet Cihanda Bir Nefes Sıhhat Gibi
neden yapraklar dökülürken şiiri arar ruh? hüzün müdür şairin dili? suçluyu teşhis ettim: rengi güz sarısıydı, tarih, eylüldü; mekan, istasyon, tren, düdük ve göz yaşı, başı önde eve dönen yalnız adam, galiba sokaklar daha cazip. gün batımı kızıllığında göçmen kuşlar, gecesi: ay ışığında yakamoz, ağustos böcekleri hep ayrılık şarkısı mı okur? neden şiiri arar ruh […]
Bugün bomboşum, Her şey teğet geçiyor, Can sıkıntısı ve belki biraz umutsuzluk, Ama böyle iyiyim ben. Bugün evde boş boş oturacak Perdeyi açmayıp, telefonlara bakmayacağım Belki kendime bir kahve yaparım Kim bilir, acıkırsam bir şeyler yerim Sırtüstü yatıp, gözlerimi tavana diker Kara görünmeyen ufuklara dalarım Hiçbir şeyi düşünürüm, uzun uzun Hiçbir şeyi… Bugün bomboşum Hafif […]
