neden yapraklar dökülürken şiiri arar ruh?
hüzün müdür şairin dili?
suçluyu teşhis ettim: rengi güz sarısıydı,
tarih, eylüldü; mekan, istasyon,
tren, düdük ve göz yaşı,
başı önde eve dönen yalnız adam,
galiba sokaklar daha cazip.
gün batımı kızıllığında göçmen kuşlar,
gecesi: ay ışığında yakamoz,
ağustos böcekleri hep ayrılık şarkısı mı okur?
neden şiiri arar ruh eylülde?